καθηγεμονιώ

καθηγεμονιῶ, -άω (Μ) [καθηγεμονία]

έχω απόλυτη εξουσία πάνω σε κάποιον ή σε κάτι («καθηγεμονιώντες ὧσπερ ἐξουσιάζουσι μοναστηρίων», Στουδ. Θεόδ.).